ΣΥΓΝΩΜΗ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ……….

Βραδάκι και επέστρεψα από την εργασία μου σπίτι . φαγητό καναπές καφεδάκι ζεστό την κρυα αυτή νύχτα του χειμώνα…
Συντροφιά με τον υπολογιστή να χαζεύω διάφορα από εδώ και από εκεί…
Ως που πέφτει στο μάτι μου ένα άρθρο για την αντίληψη του χρόνου. Αλήθειά είπα μέσα μου πόσες ώρες χαμένες και πως
αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τον χρόνο. Ανάβω τσιγάρο και σκέφτομαι. Πόσο χρόνο έχω χάσει στην ζωή μου ???
Πόσες φορε προδόθηκα από τον χρόνο??
Πόσες φορές θα ήθελα να γυρίσω πίσω τον χρόνο έστω ένα λεπτό , μια ώρα , μια ήμερα , ενα μήνα, κάποια χρόνια.
Σίγουρα όλοι μας το έχουμε σκεφτεί αυτό δεν είμαι και ο μοναδικός.
Μου έχει τύχει πολλές φορές στην ζωή να το πω αυτό και πραγματικά τώρα που είμαι ήρεμος και κάθομαι και το σκέφτομαι
αναρωτιέμαι πως θα ήταν τα πράγματά και η ζωή μου ολόκληρη εάν στην κατάλληλη στιγμή θα μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω.
Μετά από ώρα σκέψης καταλήγω στο ότι αυτό δεν θα γινόταν ποτέ.
Αν μπορούσε να γίνει όμως??
Αν μπορούσε να γίνει τότε δεν θα άλλαζε τίποτα. Το ίδιο καλό που μου συνέβη η το ίδιο κακό
θα ερχόταν ένα λεπτό αργότερα, μια ώρα αργότερα ,μια ημέρα , κάποια χρόνια αργότερα.
Δεν αλλάζει ο άνθρωπος καρδιά μου είπα. Δεν θα άλλαζε τίποτα στην ζωή μου . Είμαι σίγουρος για αυτό .
Και μην γελιέσαι εσύ που διαβάζεις το κείμενο αυτό γιατί και στην δική σου ζωή τίποτε δεν θα άλλαζε. Η μοίρα μας είναι προκαθορισμένη
και αν ισχύει αυτό που λένε ότι την μοίρα μας την ορίζουμε εμείς και οι πράξεις μας, πάντα μα πάντα
θα αργούσαμε ένα λεπτό , μια ώρα , μια ημέρα, έναν μήνα, έναν χρόνο.
Άρα λοιπόν ??? Ποιο το νόημα του χρόνου στην ζωή μου αναρωτήθηκα. Ένα ποτάμι είναι στην ζωή μου ο χρόνος
άλλοτε ορμητικός και περνάει γρήγορα και άλλοτε στάσιμος και δεν περνάει με τίποτα.
Όπως ο ποταμός έχει κάποια γρήγορα περάσματα και τρέχει το νερό γρήγορα συνήθως έτσι είναι οι καλές στιγμές
στην ζωή μου . Και όπως του ποταμού τα στάσιμα νερά μένουν και βρομίζουν αφού δεν υπάρχει οξυγόνο , έτσι και οι κακές στιγμές μου
σαν τα στάσιμα νερά. Βρομίζουν την ψυχή μου . Και αλήθεια πόσο βασανιστικές είναι οι κακές στιγμές για όλους αυτούς που αγαπάνε??
Αν έχεις αγαπήσει και περιμένεις ένα τηλέφωνο , η ένα ραντεβού , μια ημέρα , ένα κάτι οτιδήποτε από το πρόσωπο που αγαπάς
τότε η στασιμότητα του χρόνου σε πνίγει. Κάνει την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά και γρήγορα. Οι σφυγμοί σου χτυπάνε κόκκινο
και σε τρώει την ψυχή ο άτιμος ο χρόνος.
Πόσες φορές περίμενα να χτυπήσει ένα τηλέφωνο , να έρθει ένα μήνυμα , κοιτούσα και ξανακοιτούσα το ρολοι μα τίποτα.
Μάταια νόμιζα πως ο χρόνος θα κυλούσε γρήγορα . Αυτός όμως σταθερός και ακλόνητος και στα καλά και στα κακά.
Πόσες φορές περίμενα ανυπόμονα να κάνω μια κίνηση και έλεγα από μέσα μου << σε λίγο>> . Αυτό το λίγο πόσες φορές με έφαγε και τελικά δεν ήρθε ποτέ.
Νόμιζα ότι κορόιδευα τον εαυτό μου. Αλλά μάλλον ο εαυτός μου κορόιδευε εμένα τελικά τόσα χρόνια. Γιατί ο εαυτός μου
ήξερε και γνώριζε για τον χρόνο ήξερε πως κάθε λεπτό που περνά δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει. Κάθε μέρα που δεν την απολάμβανα θα περνούσε απαρατήρητη
στα πρακτικά της ζωής μου . Αλήθεια φίλε αναγνώστη πόσες μέρες πέρασαν από την ζωή σου πραγματικά που δεν έχεις να θυμάσαι
τίποτα από τις συγκεκριμένες μέρες?? Είναι πάρα πολλές.Και στους άλλους και σε εμένα πες ότι θέλεις θα σε πιστέψουμε. Στον εαυτό σου όμως
τι μπορείς να πεις????
Για αυτό φίλε αναγνώστη κάθισε και σκέψου τον χρόνο.Τον δικό σου χρόνο , αυτόν που διαθέτεις εσύ για τον εαυτούλη σου.
Πως θα τον αναλώσεις??? Δεν σου μένει και πολύς ξέρεις. Πριν από 24 χρόνια ήμουν 20 χρονών νέος ωραίος και πάντα με χρήμα στην τσέπη. Νόμιζα
ότι δεν θα περάσει ο χρόνος αυτός. Κοιμήθηκα ένα βράδυ και σήμερα ξύπνησα πήγα στην δουλειά μου και γυρίζοντας διαπιστώνω ότι πέρασαν 24 χρόνια
από τότε. Και όλα αυτά με στασιμότητες με χειμάρρους, με καταρράκτες , με στάσιμα νερά , με διάφορα κούτσουρα να επιπλέουν στην ζωή μου
όπως ακριβώς ο ποταμός.
Στην τελική αναρωτιέμαι . Πόσος χρόνος μου ειμεινε ακόμη ?? Ίσως πολύς αλλά μπορεί και λίγος. Κανείς μας δεν το ξέρει αυτό .
Αυτό που κράτησα όμως από το σημερινό μου αποτύπωμα είναι ότι δεν θα αφήσω κανένα κούτσουρο πλέον να επιπλέει στην ζωή μου.
Δεν θα επιτρέψω να δημιουργηθούν στάσιμα και βρώμικα νερά να βρομίζουν την ψυχή μου . Θα κυλάω πάντα εμπρός ήσυχα αργά αλλά σταθερά.
Όπως τα μεγάλα ποτάμια δείχνουν επιβλητικά γιατί έχουν αυτά τα γνωρίσματα έτσι και εγώ θα βάλω αυτά τα γνωρίσματα στον χρόνο μου και
θα τον αφιερώσω για εμένα .
Εσύ που διαβάζεις αυτό φίλε αναγνώστη μην ξεχνάς ποτέ ότι ο χρόνος όπως και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Άρπαξε λοιπόν τις ευκαιρίες
για ζωή που σου δίνονται και μην αφήνεις ούτε ένα λεπτό να πάει χαμένο. Μετάνιωσα για όλες αυτές τις στιγμές που είπα << σε λίγο>> .
Δεν δίνω άλλη αναβολή στον εαυτό μου μα ούτε και εσύ να δώσεις.
Μια αγκαλιά κοστίζει σε 4-5 δευτερόλεπτα από την ζωή σου. Αν την κάνεις σου μένει κάτι. Αν όχι την έχεις χάσει.
Ένα φιλί κοστίζει 4-10 δευτερόλεπτα . Αν δεν το δώσεις μένεις με την απορια και τα χείλη σου στεγνά και διψασμένα για αυτό που λαχταρούσες
Μια κουβέντα στον άνθρωπό σου , ένα χάδι , μια βόλτα , μια ματιά , δεν κοστίζουν τίποτα αν αναλογιστείς τις αμέτρητες ώρες που έχεις
χάσει από την ζωή σου και δεν θυμάσαι τίποτα .
Σου φαίνεται χαζό αλλά κάποτε θα έρθει η ώρα που θα θυμηθείς τον χρόνο σου αλλά θα είναι αργά …
Μην αφήνετε τον χρόνο να πάει χαμένος. Αγαπήστε , ζήστε , αγκαλιαστε , νιώστε , γιατί ζωή δίχως αυτά είναι σαν ξεραμένος ποταμός.
Θα έρθει κάποτε η στιγμή που η ζωή θα σου χτυπήσει την πόρτα και θα σου πει …..ΣΥΓΝΩΜΗ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ……….


jimpapas32