ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΕΝΑΣ ΑΣΠΟΝΔΟΣ ΕΧΘΡΟΣ

 

Καχυποψια .... ασθενεια η αδυναμια??

Δεν ξερω αν πραγματικα λυπαμαι αυτους τους ανθρωπους που ειναι καχυποπτοι για το καθε τι και δεν μπορουν να εμπιστευτουν ουτε την σκια τους . Ασχημο πραγμα η καχυποψια και ειδικοτερα στις διαπρωσοπικες σχεσεις ανθρωπων . Πως μπορεις να μην εμπιστευεσαι εναν ανθρωπο ?? και δεν μιλαμε για εναν αγνωστο αλλα μιλαμε για εναν ανθρωπο που εσυ επελεξες ειτε να ειναι διπλα σου ειτε να σε στηριζει η οτηδηποτε αλλο . Πως μπορεις να αποθεις το καλο απο κοντα σου εχοντας υπονοιες οτι ολα γινονται για καποιον κακο σκοπο. 

Θα μου πεις μπορεί να υπάρχει βίωμα από πίσω, και το βίωμα να έγινε φόβος. Φόβος. Αυτό είναι! Στην ουσία η αντιπάθεια μου στην καχυποψία συνδέεται άμεσα με τον εκνευρισμό μου για οτιδήποτε φοβικό στις ανθρώπινες σχέσεις. Η ικανότητα μου να μη φοβάμαι τις σχέσεις, ειδικά τις διαπροσωπικές, δεν ήταν θέμα του χαρακτήρα μου, σαφέστατα έγινε μέσα από προσωπική δουλειά και από τη δική μου έντονη επιθυμία να μην αφήνω τους φόβους μου να ορίζουν τη ζωή μου.

Και κάπου εκεί άρχισα να χαμογελώ, να αγκαλιάζω, να ακούω με προσοχή, να μοιράζομαι ιστορίες, εμπειρίες, απόψεις και συναισθήματα. Η σκέψη που με οδηγούσε ήταν απλή “κάθε άνθρωπος που με πλησιάζει, λέει αλήθεια, γιατί τι λόγο έχει να μου πει ψέμματα;

Η καχυποψία είναι ένα χαρακτηριστικό, κανείς δε γεννιέται καχύποπτος. Αν έχετε διαφωνία σε αυτό, προσπαθήστε να θυμηθείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που ένα μωρό σας κοίταξε με καχυποψία… Τα μικρά παιδιά είναι αθώα και λιγότερο καχύποπτα από εμάς τους ενήλικες, πιθανότατα γιατί δεν έχουν εξαπατηθεί ακόμη στη ζωή τους.

Γιατί λοιπόν εμείς να προσπαθήσουμε να γίνουμε λιγότερο καχύποπτοι; Μήπως είναι ανόητη η προτροπή αυτή για την εποχή που διανύουμε; Ε, λοιπόν όχι! Κανένας λογικός άνθρωπος δεν ισχυρίζεται να γίνουμε αφελείς, όμως δεν υπάρχει και κανένας λόγος να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με καχυποψία, η οποία είναι μειονέκτημα όταν μας εμποδίζει να χαρούμε τη ζωή και τις σχέσεις μας με τους άλλους, αλλά πλεονέκτημα όταν μας προστατεύει από τις κακοτοπιές της ζωής.

Η καχυποψία είναι συχνά καταστροφική για κάθε μορφή σχέσης είτε αυτή είναι φιλική είτε οικογενειακή είτε ερωτική, αφού μια σχέση πρέπει να βασίζεται στην εμπιστοσύνη. Όταν είμαστε καχύποπτοι απομακρυνόμαστε από όλους, αφού είναι αδύνατο να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους, αλλά και δεν μπορούμε να τους εμπιστευτούμε. Ο φόβος και οι υποψίες ότι οι άλλοι θα μας ξεγελάσουν μας αναγκάζουν να σηκώνουμε όλο και πιο ψηλά τα τείχη γύρω μας και μας οδηγούν στη μοναξιά και την απομόνωση. Ακόμη η καχυποψία μας οδηγεί συχνά σε βεβιασμένα και λανθασμένα συμπεράσματα.

Όταν ο σύντροφός μας λέει πάω με τους φίλους/ες μου για ένα ποτό ο καχύποπτος άνθρωπος θα έχει ήδη βγάλει το συμπέρασμα ότι τον απατά, παρόλο που κάτι τέτοιο μπορεί να μην ισχύει. Είναι λοιπόν αδύνατο να χαρούμε τη ζωή μας, όταν μας ταλαιπωρεί το ψυχοφθόρο συναίσθημα της καχυποψίας που μας εμποδίζει να δεχτούμε στη ζωή μας ανθρώπους αληθινούς και ανιδιοτελείς. Απαλλαγείτε από τη φοβία ότι θα σας θεωρήσουν εύπιστους, αφελείς ή ότι θα πιαστείτε κορόϊδα, αν πάψετε να είστε καχύποπτοι. Στο κάτω – κάτω κάποια στιγμή μπορεί να πιαστούμε και κορόϊδα, έτσι είναι η ζωή. Αν εξασκηθείτε να αναγνωρίζετε με επιτυχία τις πραγματικές προθέσεις των άλλων θα είστε πιο σίγουροι για τον εαυτό σας και λιγότερο καχύποπτοι. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε την κρίση σας, τη διαίσθησή σας και να παρατηρείτε τη γλώσσα του σώματος για να το πετύχετε.

jimpapas32