Η ζωή δεν ειναι παιχνίδι

Η ζωή δεν ειναι παιχνίδι

Η  ζωή μας δεν είναι ένα παιχνίδι να παίζουμε και να πειραματιζόμαστε κάθε στιγμή. Από την αρχή της ζωής μας μέχρι και το τέλος της, δεχόμαστε καθημερινά μια συνεχόμενη πλύση εγκεφάλου. Όλα αυτά που είμαστε σήμερα, όλες μας οι σκέψεις, τα πιστεύω, η προσωπικότητά μας και η αντίληψή μας είναι όλα επηρεασμένα από τον κοινωνικό μας περίγυρο και άμεσα συνδεδεμένα με τα παιδικά μας χρόνια. Έτσι λοιπόν νομίζω ότι η ζωή μας καθορίζετε από κάποιους άλλους και όχι από εμάς . Ο κοινωνικός περίγυρος είναι αυτός που ζει την ζωή σου και σου υποδεικνύει τι είναι ζωή και τι θα κάνεις σε αυτήν . Μεγαλώνουμε, μαθαίνοντας ποια είναι τα ιδανικά και οι κανόνες της κοινωνίας μας, τι είναι σωστό και τι λάθος. Μεγαλώνουμε, μαθαίνοντας ότι όταν κάνουμε κάτι σωστό, θα ανταμειβόμαστε κι όταν κάνουμε κάτι λάθος, θα υπάρχει τιμωρία. Εξημερωνόμαστε και εκπαιδευόμαστε, όπως ακριβώς εκπαιδεύουμε εμείς το κατοικίδιό μας να υπακούει εμάς! Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, όλα είναι μια τυποποιημένη διαδικασία και εμείς είμαστε οι πιστοί ακόλουθοί της. Μεγαλώνουμε, νομίζοντας ότι έχουμε επιλογές, αλλά στη πραγματικότητα όλα αυτά που πιστεύουμε και συμφωνούμε με τους συμπολίτες της κοινωνίας μας ότι είναι σωστά, είναι απλά αντιλήψεις που έχουν περάσει στο μυαλό μας ως σωστές. Δεν υπάρχει τίποτα σωστό. Όλα αυτά, απλά, μας τα έχουνε επιβάλλει  και δεν είναι πάντα με την αρνητική έννοια του όρου. Μεγαλώνουμε, πιστεύοντας ότι είμαστε ελεύθεροι, ενώ στη πραγματικότητα ούτε το όνομά μας δεν έχουμε επιλέξει. Είναι απίστευτο να το σκεφτούμε, αλλά μας δίνεται όνομα από πολύ μικρούς, ώστε να χαραχθεί στη μνήμη μας ότι όταν ακούμε αυτό το όνομα, θα ανταποκρινόμαστε. Ας ζήσουμε, λοιπόν, τη ζωή μας, όπως πραγματικά θέλουμε εμείς κι όχι, όπως μας την επιβάλλει το υποσυνείδητό μας. Και τελικά τι είναι η ζωή μας ?? Όλα αυτά που μας υποδεικνύουν οι άλλοι η μήπως ζωή είναι όλα αυτά που δίνουν αξία στις στιγμές και χαρά στις αισθήσεις μας ?? Νομίζω το δεύτερο και ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος που έπεφτε στην παγίδα της κοινωνίας . Γιατί η ζωή μας είναι στιγμές, στιγμές που μας κόβουν την ανάσα….
Χανόμαστε καθημερινά σε ένα κυνήγι των υποχρεώσεων, των πρέπει, των φιλοδοξιών μας και ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι! Δεν εργαζόμαστε πλέον για να ζούμε, αλλά ζούμε για να εργαζόμαστε και κυνηγάμε ένα άπιαστο όνειρο . Τα χρόνια φεύγουν και περνάμε από μπροστά μας σαν κινηματογραφική ταινία οι μέρες , οι ώρες , οι στιγμές, άλλοτε μας χαμογελάνε και άλλοτε μουντές ίσως και θλιβερές μας κοιτάνε, μα εμείς αναμένουμε τη στιγμή που θα ζήσουμε… δε ζούμε παρά υπάρχουμε αναμένοντας να ζήσουμε. Ζήσε τις μικρές στιγμές, τα απλά πράγματα, το τώρα, το χτες έφυγε πια, ενώ το αύριο μπορεί να μην έρθει. Ζήσε τη ζωή σου χωρίς να την εξευτελίζεις με μικροπρέπειες ούτε να αναλώνεσαι σε πράγματα ανούσια. Ζήσε τη ζωή σου όπως εσύ θες και κρίνεις, γιατί η ζωή είναι δώρο! Και αν κάποτε τη χάσεις, θα ξέρεις ότι την έζησες όπως ήθελες εσύ, και όχι όπως ήθελαν οι άλλοι! Η ζωή είναι δική σου και είναι πολύ μικρή για να  είναι θλιβερή . Τελικά τι είναι η ζωή; Η ζωή είναι μια λέξη με τρία γράμματα, που ο καθένας τη γράφει όπως θέλει και με το δικό του γραφικό χαρακτήρα. Άλλος της δίνει αξία, τη γράφει με κεφαλαία, άλλος με μικρά, άλλος σταθερά και ευανάγνωστα, άλλος τρεμάμενα, φοβισμένα. Εσύ αποφασίζεις πώς θα γράψεις τη ζωή σου και αν δε μπορείς να τη γράψεις ζωγράφισε την, δώσε της χρώμα και βάλε την ξεχωριστή πινελιά στον πίνακα της κοινωνίας . Να εργάζεσαι σκληρότερα με τον εαυτό σου, απ’ ό,τι στην εργασία σου. Εργαζόμενος πάνω στη δουλειά σου θα βγάλεις χρηματα, εργαζόμενος με τον εαυτό σου θα κερδίσεις μια περιουσία.

Εκτίμησε αυτά που έχεις και θα αποκτήσεις περισσότερα από αυτά που θέλεις.

jimpapas32